Konkurs z Potworami w Nowym Jorku Ten tekst przeczytasz w 3 minut

„Cóż, wydaje mi się, że okazja jest dobra, by świat poznał Diceboardora. Z pozoru wygląda niegroźnie, ot nieco przerośnięta sześciościenna kostka, zupełnie jak z Monopoly czy innego Grzybobrania (no, trzeba by było jeszcze dowyobrazić sobie te meplowate nogi, ale to szczegół). Lecz tu właśnie leży deckbuilding pogrzebany! Na dźwięk tych dwóch tytułów rozsądnemu graczowi od razu zapali się lampka ostrzegawcza i poczuje on ścisk w żołądku!

Tak, tak, otóż to – losowość! Ewentualny przeciwnik Diceboardora nigdy nie wie, czego może się spodziewać. Każda ze ścian potwora niesie inne zagrożenie, a Kostuś (jak go pieszczotliwie nazywają znajomi) potrafi nimi bardzo szybko rotować. Wyrzutnie ostrych jak brzytwa plansz oraz unieruchamiających wrogów pudełek, działka gotowe do zasypania rywali gradem wzbogacanych uranem znaczników, ochronne koszulki firmy (nazwę wycięto ze względu na jawne lokowanie produktu), czego tam nie ma! W dodatku Wielki D jest bardzo odporny na rzuty i toczenie, co dodatkowo utrudnia sprawę jego adwersarzom.

Nie ma rady, trzeba czmychać z Nowego Jorku do Euro. Wszak nie od dziś wiadomo, że w Ameri z losowością nie ma żartów ;)”