Dobble Minionki – małe, żółte, wredne i pierońsko trudne do znalezienia [Współpraca reklamowa z Rebel] Wydawca nie ma wpływu na treść recenzji
Ten tekst przeczytasz w 3 minut

Keskówka Jak ukraść księżyc wpuściła do naszego świata małe, szalone stworki. Zdobyły one serca milionów dzieci i dorosłych. Minionki, bo o nich mowa, doczekały się też własnego filmu. Widzowie mogą się z niego dowiedzieć m.in. skąd się właściwie wzięły i co je spotkało, zanim trafiły do Gru. Ich rosnąca popularność nie mogła pozostać niezauważona przez miłośników gier bez prądu. 11 lat po premierze pierwszego filmu, w którym dane nam było poznać przerośnięte, żółte Tic Taki, o wyjątkowo kreatywnym podejściu do demolki, Wydawnictwo Rebel sprezentowało nam Dobble Minionki. Nie pozostaje mi nic, jak tylko zakrzyknąć „Baanaanaa!”… I zaprosić Was do recenzji moich spostrzeżeń na ten temat.

Kolejna wersja klasyka

Czym różni się ta odmiana gry Dobble od oryginału? Szatą graficzną. I tyle. W pudełku jak zwykle znajdziemy 55 kart i instrukcję z podstawowymi zasadami oraz ich alternatywnymi wariantami. Wszystko to zamknięte jest w metalowej puszce.  Nie dość, że ładnie się ona prezentuje, to jeszcze jest bsrdzo solidna. Dzięki temu bez cienia obawy o zawartość można ją wrzucić do plecaka lub torby.

Gotowi? No to lecimy!

Podczas rozgrywki naszym zadaniem będzie znalezienie dwóch tych samych obrazków na kartach. A to, czy porównujemy swoje symbole z tymi ze środka stołu, albo z tymi, które mają przed sobą nasi przeciwnicy, zależy od trybu rozgrywki, jaki wybierzemy. W każdym z nich liczy się szybkość, spostrzegawczość i refleks. Nie bez znaczenia jest też umiejętność znalezienia języka w gębie. W czasie gry w każdą z wersji kultowej już imprezówki można go bardzo łatwo zapomnieć.

Minionek, Minionek… Minionek?

Zanim dotarła do mnie gra Wydawnictwa Rebel obawiałam się, że tak mniej więcej będzie wyglądać rozgrywka. Oczywiście każdy żółty stworek ma swoje imię, jednak ja znam zaledwie dwa lub trzy z nich. Na szczęście ma kartach znajdziemy sporo różnorodnych symboli. Oczywiście mamy tu przede wszystkim tytułowych bohaterów w różnych wersjach (Minionek z pianą na głowie, Copabanana, turysta…), inne postaci z filmów, ale i całą masę mniej lub bardziej związanych z nimi istot oraz przedmiotów wszelakich (np. papryka, koza, kaczka). W razie kłopotów z ich identyfikacją zawsze można sięgnąć po instrukcję, w której znajduje się ściąga.

Czy tylko dla fanów?

Tematyczne wersje gier, takie jak opisywane niedawno przeze mnie Dobble oraz Story Cubes Harry Potter są stworzone z myślą o konkretnym odbiorcy. Po niektóre z nich nie warto sięgać, jeśli nie zna się choćby pobieżnie danego uniwersum, inne mimo wszystko są w pewnym stopniu uniwersalne. Dobble Minionki mogę polecić każdemu, kto widział choć jeden z filmów z szalonymi potworkami. Nawet te osoby na początku mogą nie pamiętać imion postaci z kart. Już po pierwszej rozgrywce problem ten zniknie. Sama gra posiada tymczasem wszystkie zalety wersji oryginalnej. Dlatego właśnie uważam, że jeśli będziecie mieli okazję w nią zagrać, to zdecydowanie warto.

Znowu Dobble?

Przyznam, że nie tylko ogrywam, ale i zbieram gry bez prądu (właściwe to dwa zupełnie różne hobby). Dla mnie więc każda kolejna odmiana Dobbli w interesującej z mojej perspektywy tematyce ma wartość kolekcjonerską. Mimo że na moim regale z planszówkami znajduje się już kilka pudełek z tej serii, to jestem pewna, że jeszcze sporo ich kuzynek się tam pojawi. Z resztą w kolejce to zrecenzowania czeka już kolejna metalowa puszka :)

 

Złożoność gry (2/10):

Oprawa wizualna (7/10):

Ogólna ocena (7/10):

Co znaczy ta ocena według Games Fanatic?
Dobry, solidny produkt. Gra może nie wybitnie oryginalna, ale wciąż zapewnia satysfakcjonującą rozgrywkę. Na pewno warto ją przynajmniej wypróbować. Do ulubionych gier jednak nie będzie należała.

Przydatne linki: