Doniczki – LDG dalej w klimatach przyrodniczych [Współpraca reklamowa z Lucky Duck Games] Wydawca nie ma wpływu na treść recenzji
Ten tekst przeczytasz w 7 minut

Jeszcze do niedawna czytaliśmy o Verdant, a już dziś możemy czytać o grze Doniczki. Drugiej nowości od Lucky Duck Games krążącej w tematyce roślinności i przyrody. Tym razem skalę makro (wyspy) zamienimy na skalę mikro i zajmiemy się roślinami doniczkowymi. Czy będzie to dobry tytuł dla osoby, która średnio potrafi w domowe uprawy roślin i więdnie mi nawet kaktus? Przekonajcie się w poniższej recenzji.

Rośliny jako danie główne?

Co oznacza motyw/tematyka w kontekście współczesnych gier planszowych? Dla mnie opisuje główną koncepcję, na której skupia się cała grafika, teksty opisujące klimat i atmosferę. Spotykam się z tym, że wiele ludzi wspomina o tym, że motywy są „doklejane”. Uważam, że oznacza to, że dana gra może całkowicie zrezygnować z motywu i zastąpić wszystko ogólnymi symbolami i liczbami, i nadal będzie grywalna. Szczerze mówiąc, to nigdy mi nie przeszkadzało, ponieważ nie można powiedzieć, że kiedykolwiek grałem w grę planszową, powiedzmy o rolnictwie, a kiedy skończyłem, czułem się jakbym spędził godziny na grzebaniu w ziemi lub karmiąc kurczaki. Nie wybieram gry opartej tylko na temacie, ale jeśli muszę wybrać między kilkoma grami, pomaga on podjąć decyzję.

No dobra, po co więc ta cała gadka o temacie? Mówię to wszystko, ponieważ tłumaczyłem Doniczki kilku osobom, a ich początkowa reakcja jest zgodna z twierdzeniem „nigdy wcześniej nie słyszałem o grze planszowej o uprawie roślin…”. To trochę mnie zastanowiło, bo to nie jest tak, że Doniczki stanowią o uprawie roślin doniczkowych, ale właśnie to jest tematem gry. Wszystkie grafiki, komponenty i ogólna lekkość gry doskonale łączą się z uczuciem, którego możemy doznać podczas pielęgnacji, nawożenia czy podlewania roślin; pomagając im przetrwać i mieć nadzieję, że światło słoneczne, woda i sama roślina zrobią resztę. Co jest zawarte w Doniczkach? Otwórzmy pudełko i zobaczmy.

Ziemia, nawozy i fotosynteza

Wspomnę w tej recenzji grę Cascadia. Nie dlatego, że gry są bardzo podobne, ale dlatego, że pracowały nad nimi te same osoby i jeśli jesteś świadomy ciężkiej pracy i miłości, która została włożona w pierwszą grę, to polubisz Doniczki. Instrukcja gry to ładny, kolorowy, 20-stronicowy podręcznik, który w sposób klarowny omawia zagadnienia zarówno wersji wieloosobowej, jak i trybu solo. Nie brakuje przykładów i grafik, które sprawią, że odbiorcy będą mogli szybko zaznajomić się z grą.

Ostatnie kilka stron instrukcji Doniczek poświęcone zostały systemowi zdobywania osiągnięć. Ten system ustanawia wiele scenariuszy (jedne w ramach gry solo, inne zmieniające zasady dla gier wieloosobowych), które gracze zaznaczają, gdy je ukończą. Jako gracz, który gra dużo solowych gier, ten rodzaj systemu zachęca mnie wciąż do powrotu aby sprostać kolejnym wyzwaniom.

Większość część komponentów stanowią karty. Znajdziemy tu 60 kart roślin, jak również 60 unikalnych kart pomieszczeń. Dodatkowo otrzymamy po 10 kart celów roślin, celów pomieszczeń i celów przedmiotów, są to karty, które mogą być wykorzystane w rozgrywce zaawansowanej do zwiększenia wariantów punktacji. Wszystkie karty są ślicznie zilustrowane. Ikonografia oraz użyte kolory są łatwe do rozróżnienia i nigdy nie będzie wątpliwości, co dana karta oznacza.

Do pełni szczęścia poza talią kart, otrzymamy również trochę różnych żetonów. Niektóre z nich, jak 45 żetonów pielęgnacji czy 45 żetonów przedmiotów, zostaną wrzucone do materiałowego worka z napisem Verdant. Inne, takie jak żetony ręki do roślin lub bujności, zostaną umieszczone w stosach, które posłużą jako bank podczas gry. Wreszcie dostępnych jest również 36 żetonów doniczek (podzielonych na cztery typy: betonowe, drewniane, ceramiczne i terakotowe), które będą używane w każdej grze, ale ilość będzie różna w zależności od liczby graczy.

Większość żetonów to zwykłe kartonowe żetony, ale żetony wzrostu to ładne, grube, drewniane liście, które szczególnie cieszyły oko mojej żony. Podobnie jak karty, żetony przedmiotów są dobrze ilustrowane. Wszystko co znajdziemy w pudełku jest wyprodukowane z należytą starannością i wierzę, że wszyscy gracze będą zadowoleni z tego aspektu gry, nawet napis z oryginalnej wersji gry na torebce nie będzie przeszkadzał. Teraz spójrzmy, jak grać w Doniczki.

Tu podleję, tam nawiozę, a tego umieszczę w słońcu

Setup pomiędzy normalną wersją dla wielu graczy i wariantem solo jest niemal identyczne, z niewielkimi zmianami. Lubię, kiedy gra utrzymuje taką samą strukturę, ponieważ nie trzeba uczyć się różnych ustawień, aby grać w obie wersje. Gracze rozpoczną od utworzenia tego, co nazywa się rynkiem. Jest to rząd czterech kart roślin, czterech losowo dobranych żetonów z woreczka oraz czterech kart pomieszczeń. Rząd roślin umieszcza się nad rzędem przedmiotów, który umieszcza się nad rzędem pomieszczeń, tworząc trzy rzędy i cztery kolumny. Jeśli grasz w wersję solo, to jedna zmiana pojawia się właśnie tutaj, bierzesz cztery betonowe donice i umieszczasz je nad każdą kolumną. Jeśli grasz w wersję wieloosobową, będziesz po prostu trzymać doniczki ułożone w stosie z boku. Pozostaje tylko przygotować stosy żetonów bujności i ręki do roślin, a następnie rozdać każdemu z graczy po jednym pomieszczeniu i jednej roślinie.

Zanim podejmiesz decyzję, jak umieścić swoją startową roślinę i pokój, powinieneś wiedzieć, jaki jest cel Doniczek. Gracze będą tworzyć siatkę 3×5 (trzy wysokości, pięć szerokości) kart, naprzemiennie z kartami roślin i kartami pomieszczeń, przesuwając się od lewej do prawej, z góry na dół. W grze występuje pięć rodzajów kolorów, a każda karta pokoju jest oznaczona jednym z tych kolorów. Dodatkowo, każda karta rośliny jest częścią jednego gatunku rośliny, a każda z nich odpowiada jednemu z kolorów pokoju. Fuksja to sukulent, żółty odpowiada roślinom kwitnącym, niebieski liściastym, tekowy za pnące, a pomarańczowy roślinom nietypowym. Karty pomieszczeń na każdej krawędzi mają warunki oświetleniowe, od pełnego słońca przez półcień do cienia. W pokoju znajduje się również kwadrat, na którym można umieścić żetony przedmiotów.

Przechodząc do kart roślin, każda z nich zawiera typ rośliny w lewym górnym rogu. W prawym górnym rogu znajdziemy ikonę bujności z liczbą w środku, a pod nią złotą ikonę punktów zwycięstwa, które otrzymamy po ukończenie rośliny. Ikona bujności oznacza ilość żetonów bujności, które są potrzebne do zdobycia doniczki. Wartość punktów zwycięstwa pokazuje graczowi, ile PZ zdobędzie na koniec gry za daną kartę, jeśli zostanie ona zwieńczona doniczką. Jak więc zdobyć żetony bujności, aby nasze roślinki mogły się rozwijać?

W centralnej górnej części każdej karty Rośliny znajduje się od jednej do trzech ikon warunków oświetlenia, o których już wspomniałem. Reprezentują one pomieszczenia, w których rośliny chcą przebywać, aby mogły rosnąć. Za każdym razem, gdy karta rośliny jest zagrana prostopadle do karty pomieszczenia lub na odwrót, gdzie warunki oświetlenia się zgadzają, roślina zyskuje żeton bujności.

Sadzić każdy może

Mając te informacje, powinniśmy już wiedzieć, jak umieścić swoją startową roślinę i pokój, i miejmy nadzieję zdobyć swój pierwszy żeton bujności. Po tym, jak to nastąpi, pierwszy gracz wybiera karty i żetony z rynku do zabrania. Gracz wybiera kartę rośliny i żeton przedmiotu lub pielęgnacji tuż pod nią, lub wybiera kartę pokoju i żeton przedmiotu/pielęgnacji tuż nad nim. Po wybraniu, gracz umieszcza nową kartę w swojej siatce, pamiętając, że musi ona przylegać do zagranej wcześniej karty, muszą one naprzemiennie zawierać rośliny i pomieszczenia, a siatka nie może być większa niż wspomniane 3×5.

Można również użyć przedmiotu lub go zachować. Każdy gracz może jednocześnie zachować jeden przedmiot. Jeśli zdobędziemy kolejny przedmiot w późniejszej turze, jeden musi zostać użyty, drugi zaś można zachować. Żetony przedmiotów można też umieścić w dowolnym pomieszczeniu. Dają one jednak więcej punktów, jeśli umieścimy je w pomieszczeniu o pasującym kolorze. Żetony pielęgnacji są narzędziami, które dają dodatkowe zdolności, aby pomóc roślinom szybciej się rozwinąć.

Na karcie, która znajdowała się w tej samej kolumnie co dobrana karta umieszcza się żeton ręki do roślin. Następnie uzupełniamy rynek i przychodzi tura następnego gracza. Jeśli ktoś wybierze kartę, na której znajdują się żetony kciuka (ręki do roślin), to zbiera je, może mieć ich maksymalnie 5. Pozwalają one zwiększyć bujność, manipulować rynkiem, wymieniając karty i kafle, a nawet wybierając kartę i kafel, które nie są ustawione obok siebie. Wreszcie, gdy gracz zdobędzie wystarczającą ilość żetonów bujności na karcie rośliny, aby ją ukończyć, dobiera żeton Doniczki o najwyższej wartości i umieścić go na karcie. Gra jest kontynuowana w ten sposób, aż wszyscy gracze uzupełniają siatkę 3×5.

Kwiat kwitnie dla własnej przyjemności.

W grze solowej gra jest praktycznie identyczna, choć rynek zachowuje się nieco inaczej. Rynek działa jak podajnik taśmowy. Powodując, że gracz odrzuca karty i żetony z ostatniej kolumny (łącznie z doniczką) na zakończeniu każdej rundy. Następnie wszystko przesuwamy o 1 pole dalej i ponownie uzupełniamy pierwszą kolumnę. Wnosi to dwa ciekawe elementy do trybu solo. Pierwszym z nich jest to, że gracz wie, kiedy karty i żetony zostaną odrzucone, w przeciwieństwie do gry z rywalem. Drugim jest to, że donice są odrzucane, a dostępna pula będzie się zmniejszać, co oznacza, że po pierwszych czterech turach, wszystkie betonowe donice zostaną usunięte. Tym samym szansa na uzyskanie trzech punktów za każdą z nich przepadnie. W związku z tym musimy jak najszybciej rozwijać nasze rośliny.

Gra kończy się tak samo jak w przypadku gry wieloosobowej. Przeprowadzamy punktację jak zwykle i porównaj swój wynik z tabelą umieszczoną w instrukcji. Tutaj oczywiście króluje złota zasada, im więcej tym lepiej. Dodatkowo, aby cieszyć się dłużej trybem jednoosobowym sprawdź grę ze scenariuszami, o których wspomniałem wcześniej.

Słowem podsumowania

Rozgrywka w obu wariantach Doniczek jest płynna. Gra tworzy efektowne przestrzenne puzzle, które są łatwe do nauki, lecz trudne do osiągnięcia mistrzostwa. Grając w scenariusze solo, mogę zaświadczyć, że niektóre z nich mogą stanowić niezłe wyzwanie dla mózgu, gdy próbuje się zachować równowagę między zdobywaniem wymaganej ilości punktów a spełnianiem wymaganych warunków (takich jak ukończenie wszystkich kart roślin, które zagrasz). Każdy, kto lubi łamigłówki, z pewnością polubi styl Doniczek. Zarówno rozgrywki solo, w tryb podstawowy czy z rozszerzeniami pozwalają na niezłe kombinowanie. Nie ma co ukrywać, że jest to swojego rodzaju pasjans z minimalnym stopniem interakcji między graczami. Mimo to czas spędzony przy stole mija bardzo przyjemnie. Po rozegranej partii chce się szybkiego bądź natychmiastowego rewanżu.

 

Liczba graczy: 1-5

Czas rozgrywki: 45 min +

Zalecany wiek graczy: 10+

Ciężar gatunkowy wg Board Game Geek: 2.04/5

 

Plusy:

+ piękne wykonanie, wysokiej jakości karty

+ tryby rozgrywki z wyzwaniami zapewniają wysoki poziom regrywalności

+ nada się nawet jako gra wprowadzająca

+ nie przytłacza zasadami

Minusy:

– mało europejskich roślin

– osobiście więcej nie znalazłem, jeśli Wy znaleźliście piszcie w komentarzach

Złożoność gry (4/10):

Oprawa wizualna (8/10):

Ogólna ocena (9/10):

Co znaczy ta ocena według Games Fanatic?
Gra tak dobra, że chce się ją polecać, zachwycać nią i głosić jej zalety. Jedna z najlepszych w swojej kategorii, której wstyd nie znać. Może mieć niewielkie wady, ale nic, co by realnie wpływało negatywnie na jej odbiór.

Przydatne linki: