GamesFanatic.pl Gry planszowe, karciane, recenzje, felietony, nowości ze świata.
Orzeszki ze ścieżki
Autor: Rodrigo Rego
Liczba graczy: 2-4
Wiek: 10+
Czas gry: ok 40 min.
Wydawca PL: Nasza Księgarnia (2024)
Kolejne niewielkich rozmiarów pudełko od Naszej Księgarni gabarytami swoimi przypominające kultową serię o krukach, kotach i sowach. Tym razem mamy jednak leśne zwierzątka i ścieżki z orzeszkami (oraz innymi smakołykami).
Podczas rozgrywki każdy z graczy ułoży sobie las: kwadrat złożony z 16 kart (4×4). To oznacza ni mniej, ni więcej jak 15 rund (bo pierwszą karta – tę ze zwierzątkiem – dostajemy w gratisie, na dobry początek gry).
Anatomia kafelków
Na kafelkach ze ścieżkami umieszczone są smakołyki (dżdżownice, truskawki, jajka i tytułowe orzeszki). Kafelki ze zwierzątkami są bardziej skomplikowane – każde zwierzątko za sam fakt umieszczenia w lesie gracza przyniesie mu określoną liczbę punktów. Każde zwierzątko ma też kryjówkę, a jego pojemność (liczba od 0 do 4) implikuje ile może zebrać smakołyków ze ścieżki. Ostatnią rzeczą o jakiej wspomnę jest wycena smakołyków – ile każdy z nich przyniesie punktów jeśli zwierzątku uda się je zebrać.
Przysługi
W każdej rundzie zatem będziemy wybierać z 4 kafelków. Pierwszego pilnuje kogut – ten kto zgarnie ten kafelek zabierze też koguta i od następnej rundy będzie pierwszym graczem. Drugi to bóbr, on wam dostarczy wody. Kto zgarnie jego kafelek dostanie kropelkę wody, za pomocą której będzie mógł podnieść wartość smakołyka dla wybranego zwierzaka. Dla przykładu: jeśli jajko dla jeża jest warte 1 pkt, to jajko z kropelką wody będzie warte 2 punkty. Trzecia jest wiewiórka – to królowa kryjówek. Zabierając płytkę od wiewiórki powiększymy jakiemuś zwierzątku jego kryjówkę. Ostatni kafelek leży przy zającu. Zające to bardzo towarzyskie zwierzęta, dlatego oferują ci płytkę ze zwierzętami. To jedyny sposób, aby w twoim lesie zamieszkały kolejne zwierzęta.
Kafelki układamy tak, aby każde zwierzątko miało swoją ścieżkę, ale żadna ścieżka nie może być współdzielona przez dwa zwierzątka. Nie ma jednak przymusu, alby kafelki do siebie „pasowały” – uliczki mogą być ślepe a zwierzęta mogą nie posiadać nawet żadnej ścieżki.
Pierwsza karta z lewej da koguta (a więc pierwszeństwo w nowej rundzie), druga (już ją ktoś zabrał) to przysługa bobra – kropelka wody, trzecia karta (prosta ścieżka z orzeszkiem) to wyprawa do wiewiórki w gościnę co da nam skałę – powiększenie norki. I ostatnia, zajęcza karta to nowy zwierzak. Ten gil da 1 punkt za samego siebie, oraz po jednym punkcie za każde jajo i 1 punkt za każdą truskawkę, którą uda mu się zgromadzić – a pojemność jego norki to cztery smakołyki
Orzeszki ze ścieżki
Na koniec gry wszystkie zwierzątka udają się ja spacer wzdłuż swojej ścieżki i zbierają wszystkie napotkane łakocie. Aż do momentu, gdy zapełnią swoją kryjówkę (lub łakocie się skończą). Te orzeszki i inne przysmaki – to nasze punkty zwycięstwa.
Ropatrzmy dzięcioła (pierwsze ptaszysko od lewej strony). Sam z siebie daje 1pkt. Jego kryjówka ma pojemność 4, a wiec zbierze maksymalnie 4 smakołyki. Będą to dwa jaja, orzeszek i truskawka. Ponieważ punktuje tylko za orzeszki (2pkt) to sumarycznie przyniesie 3 punkty. Gdybym położyła na jajku kroplę wody, to każde jajko dawałoby 1 pkt (0+1=1), a zatem sumarycznie otrzymałabym 5 pkt.
Te i inne cele
To był wariant podstawowy. Ale możemy jeszcze zagrać z dodatkowymi celami – od jednego do czterech (wedle gustu i życzenia bądź zaawansowania graczy). Ponieważ mamy cztery różne smakołyki, możemy dla każdego z nich wylosować jakiś cel. To może być najwięcej tego smakołyku w narożnikach, albo najwięcej ścieżek z danym smakołykiem etc.
Tu gramy na bogato. Cztery cele – każdy dla innego smakołyka.
I co o tym wszyskim myśleć?
To fajna, lekka gra z dobrze działającą mechaniką. Taki klasyk, który daje sporo satysfakcji. Jest trochę losowości – nigdy nie wiesz jakie karty wyjdą, czy trafią Ci się smakołyki, których potrzebują twoje zwierzęta, albo czy trafi ci się zwierzę, które się dobrze sparuje z orzeszkami na twojej ścieżce. W cztery osoby niestety ta losowość trochę uwiera, bo wybieramy zawsze z czterech kart, więc ostatni gracz nie ma wyboru żadnego. Nawet nie może wybrać kafelka z kogutem, aby wreszcie zostać pierwszym graczem – o ile łaskawie inni dla niego tej karty nie zostawią. W mniejszym składzie jest lepiej. A nawet całkiem zadowalająco.
Kombinowanie jest bardzo przyjemne. Nic nas nie zaskoczy, wiadomo jak długo gramy, można sobie zaplanować rozwój swojego lasu.
Fajne jest to, że można grać bez celów. Gra jest wtedy prostsza, jest mniej opcji, które trzeba uwzględnić. Albo z celami, ale możemy je sobie dawkować. Zagrać tylko z jednym, dwoma albo aż z czterema. Przy grze z celami nie dość, że więcej jest kombinowania, to więcej jest też interakcji. Bo to są cele „na przewagi”. Ten kto najlepiej go wypełni zdobędzie najwięcej punktów. Ale ponieważ jest to gra familijna, to premiowane jest też i drugie, i trzecie miejsce. W tej grze naprawdę trudno jest nie zdobyć punktów – kwestią jest tylko ile ich zdobędziecie :)
Grę Orzeszki ze ścieżki kupisz w sklepie
Dziękujemy firmie Nasza Księgarnia za przekazanie gry do recenzji.
Przydatne linki:
